مسئولان انقلاب بدانند

 

                       به نام خدا وبا سلام

در آستانه انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری،جریانی آلوده و مرموز به سراغ برخی آرمان ها و فرامین رهبر کبیر انقلاب اسلامی آمده تا با‹‹تازیخ مصرف گذشته››اعلام کردن تدریجی هر یک از آنها،اصلاحات را در جایگزینی الگوهای ضد دینی غرب به جای روش و منش اسلام انقلابی تعریف کند.

وبلاگ اندیشه سیستانی ضمن محکوم کردن این حرکت ضد اسلامی،یادآوری فرازهائی از یک رهنمود امام خمینی(ره) خطاب به مسئولان نظام را برای همه مفید فایده می داند.

*به همه مسئولان کشور تذکر می دهم که در تقدم ملاکها،هیچ ملاکی مهمتر از تقوی و جهاد در راه خدا نیست.

*باید مصلحت زجر کشیده ها ،جبهه رفته ها ،شهید ،اسیر ،مفقود و مجروح داده ها و در یک کلام مصلحت پابرهنه ها و گودنشین ها و مستضعفین بر مصلحتمتمکنین و مرفهین گریزان از جبهه ها و تقوا و نظام اسلامی مقدم باشد.

*باید سعی شود تا از راه رسیده ها و دین به دنیا فروشان،چهره کفرزدائی و فقرستیزی روش انقلاب ما را خدشه دار نکنند.

*آنهائی که در خانه های مجلل،راحت و بی درد آرمیده اند و فارغ از همه درد و رنج ها و مصیبت های جانفرسای ستون محکم انقلاب و پا برهنه های محروم، تنها ناظر حوادث بوده اند و حتی از دور دستی بر آتش نگرفته اند،نباید به مسئولیت های کلیدی تکیه بزنند.

• ما بر اساس معیارهای خودمان،از استقلال میهن،آزادی مردم و پیشرفت جمهوری اسلامی دفاع می کنیم و به قول حضرت امام  ‹‹نه تنها از ضوابط دنیای سرمایه داران و دموکراسی ظالمانه و فریبکار هیچ نمی دانیم،بلکه بهتر است ندانیم›› زیرا ارایه الگوی‹‹مردمسالاری دینی›› از سوی ما دقیقاً همان عاملی است که با آن معادله جهانی را شکسته ایم.

                                    تا نوشتاری دیگر

چاه نیمه های زابل

 

   با سلام

       وبلاگ اندیشه سیستانی در راستای اهدافش که معرفی سیستان و سرزمین زابل میباشد این مطلب را به علاقه مندان و دوستداران زابل تقدیم می دارد.
       رودخانه هیرمند زابل، تنها شریان حیاتی سیستان است که از طرف کوههای بابا در افغانستان سرچشمه می‌گیرد، و پس از طی مسافتی در حدود 1050 کیلومتر وارد دریاچه هامون می‌شود. که البته در مدت هفت سال خشکسالی هیچ آبی وارد دریاچه هامون نشده و این دریاچه با تمام زیبائی اش به گودالی پر از شن و خاک تبدیل شده است.

       تمام آب مصرفی دشت سیستان از طریق این رود تأمین می‌شود. در ضمن، دوام رودخانه‌های منشعب از آن و دریاچه و مخازن چاه نیمه، همه بستگی به جریان آب هیرمند دارد.

       هیرمند در مرز ایران و افغانستان به دو شعبه تقسیم می‌شود. شعبه اصلی که به نام رود مشترک نامیده می‌شود قسمتی از مرز مشترک دو کشور را تشکیل می‌دهد، سپس وارد افغانستان می‌شود. شعبه دیگر، در خاک ایران است که خود به دو شاخه تقسیم می‌شود. یکی به طرف چاه نیمه ها و دیگری به طرف مناطق کوهک و زهک می‌رود که دو سد انحرافی در این دو منطقه بر روی آن احداث شده است.

       سد سیستان نیز بر روی شاخه‌ای که از طریق چاه نیمه تأمین می‌شود، احداث شده است در قسمت جنوب دشت سیستان و در حوالی مصب هیرمند، گودال‌های طبیعی بزرگی وجود دارد که در حال حاضر از آنها بهره‌برداری می‌شود. این گودال‌ها ضمن ذخیره‌آب برای آبیاری مناطق بیشتری از سیستان، از زیان‌های وارده در مواقع سیلابی شدن رودخانه هیرمند جلوگیری می‌کند.

      مساحت این مخازن که به صورت دریاچه کوچکی در آمده، در حدود چهار هزار و هفتصد هکتار است. از این مخازن علاوه بر آبیاری، می‌توان برای پرورش ماهی نیز استفاده کرد. حداکثر گنجایش این مخازن ششصد و شصت میلیون متر مکعب است و ظرفیت قابل بهره‌برداری سالانه آن تا سیصد و چهل میلیون متر مکعب نیز می‌رسد که در حال حاضر چاه نیمه های 1تا3 مورد استفاده قرار گرفته و در کنار آنها چاه نیمه چهارم در حال احداث می باشد.

     دانشگاه زابل در کنار چاه نیمه های زابل اقدام به احداث مرکز تحقیقات کشاورزی نموده که ضمن ایجاد پارک بسیار زیبا و بزرگ جهت سپری نمودن اوقات فراغت شهروندان سیستانی ، انواع گیاهان و میوه های گاخانه ای نیز تولید می شود. همچنین با ایجاد باغ وحش و امانات تفریحی باعث جذب علاقه مندان به طبیعت زیبای چاه نیمه ها شده است.

                                   با امید به رضایت شما از این گفتار

روزهای خوب و بد ماه

به نام خدا و با سلام خدمت همراهان عزیز از حضرت امام صادق(ع) اخباری در سعادت و نحوست ایام روایت شده که با کمی خلاصه نویسی از کتاب بحارالانوار مجلسی خدمت عزیزان عرضه می شود. روز اول ماه: آدم درآن خلقت شده و روز مبارکی است برای طلب حوائج و کارها،خرید و فروش ،سفر،تزویج و مولود در آن مبارک و با وسعت رزق خواهد بود. روز دوم ماه: حوا در آن خلقت شده است، صالح است برای تزویج و بناء عمارت و منزل، سفر و طلب حوائج و تولد مولود در این روز خوب خواهد بود. روز سوم ماه: روز نحس مستمر است، لباس را از تن آدم و حوا بیرون آوردند و از بهشت بیرون کردند، در این روز مشغول کارهای خانه باش، تا بتوانی بیرون مرو، خرید و فروش مکن و مولود در آن عمرش طولانی و با وسعت رزق همراه است. روز چهارم ماه: روز خوبی است برای صید و شکار و بناء، اما سفر در آن مکروه است چون در معرض بلاء است و مولود دراین روز مبارک است در مدت عمرش. روز پنجم ماه: روز نحس مستمر است، قابیل شقی متولد شد و برادرش را در این روز کشت، مولود حالش نیکو خواهد بود. روز ششم ماه: خوب است برای تزویج و مسافر در آن بسلامت و با دل خوش برگردد و مولود از آفات سالم است. روز هفتم ماه: روز خوبی است برای تمام کارها ، درخت نشانیدن عمارت با حسن عاقبت است و مولود رزق او واسع باشد. روز هشتم ماه: روز خوبی است برای هر کار و مولود هم خوب است. روز نهم ماه: روز سبکی است برای هر امری و مولود توفیق یابد در همه احوال. روز دهم ماه: حضرت نوح(ع) متولد شده است. مولود در آن عمر طولانی کند خرید و فروش و سفر خوب است. روزیازدهم: برای ابتدا در کار و معامله و سفر خوب است مولود زندگی او خوب است فقط آخرش بفقیری مبتلا خواهد شد. روزدوازدهم: روز خوبی است تزویج و دکان باز کردن و شرکت و سواری دریا و مولود هم خوب است. روز سیزدهم: روز نحسی است، از کارها احتیاط کند، سر نتراشد و مولود عمرش طولانی خواهد شد. روز چهاردهم: روز خوبی است برای هر کار و مولود ساده و گول خور خواهد بود، معامله و سفر و دریا سوار شدن خوب است. روز پانزدهم: روز خوبی است برای هر امری سفر و غیر سفر و هر حاجتی که دارید اقدام کنید که پیشرفت خواهید داشت. روز شانزدهم: روز نحس و نحس مستمر است، عقب کار نرود، مسافرت نکند که خوف هلاکت است، مولود بخیل و دیوانه خواهد شد. روزهفدهم: روز خوبی است برای همه کارها و برای عمارت و قنوات و کاشتن درختان. روز هجدهم: روز خوب و مبارک است و مولود هم خوب است و فقیری بیند و با توبه بمیرد. روز نوزدهم: روز سبکی است برای هر چیز و مولود هم خوب است و خوبیها نصیب او شود و در روایتی عکس آن هم رسیده است. روز بیستم: روز خوبی است برای طلب حوائج و مولود در آن بزحمت میباشد، در زندگی خودضعیف خواهد بود. روز بیست و یکم: روزی است نحس و نحس مستمر، عقب کارها نرود، گزیدن گزندگان خطر دارد، مسافرت خطر دارد و مولود در آن، محتاج و فقیر خواهد بود. روز بیست و دوم: روز خوبی است برای هر کاری و مولود خوب زندگی کند. روز بیست و سوم: روز خوبی است، یوسف در این روز متولد شده است، برای هر کاری خوب است، خصوص برای وصلت و تجارت، مولود هم خوب و محبوب نزد مردم خواهد بود. روز بیست و چهارم: روز نحس مستمر مذموم  شوم ملعونی است، فرعون در آن متولد شده است، روز سختی است پرهیز کنید در آن از کارها هر چه بتوانید، برای هر امری نحس است، مسافرت درآن خطر دارد و مولود مدت العمر مریض خواهد بود و با زحمت زندگی کند و موافق بکار نمی شود و هر چه زحمت بکشد ثمر ندارد و در آخر عمر یا کشته شود یا غرق گردد. روز بیست و پنجم: روز نحسی است، خود را در آن حفظ کن از کارها، روز بلا است مولود به پادشاهی برسد و با وسعت رزق و نجابت باشد، مرض سختی بیند و از آن به سلامت بدر رود. روز بیست و ششم: روز مبارکی است برای هر حاجتی، الا وصلت و تزویج کردن، دوری کنید از تزویج در آن، پس کسی که تزویج کند ناقص می ماند و آخرش از هم جدا شوند، سفر هم خوب نیست، صدقه بدهد و مولود کم بهره باشد و غرق شود مثل آنکه فرعون غرق شد در دریا. روز بیست و هفتم: روز خوبی است برای طلب حوائج و کارها و خرید، مولود نیکورو و با طول عمر و وسعت رزق و محبوب نزد خلایق باشد. روز بیست وهشتم: روز سعید مبارکی است، یعقوب در آن متولد شده است، برای سفر و تمام کارها خوب است و مولود نیکورو و با وسعت رزق و محبوبیت نزد خلایق یابد و همیشه با حزن و اندوه تمام عمر و غصه ها نصیب او شود و مبتلا شود در بدن خود و آخر عمر عافیت بیند و عمر طولانی کند و بچشم خود مبتلا شود. روز بیست و نهم: روز خوبی است برای هر حاجتی، مسافرت در آن موجب مال زیاد شود مگر کسی که کاتب باشد که سفر برای او مکروه است و مولود خوب و حلیم و دانا باشد. روز سی ام: روز خوبی است برای همه کاری و مولود مبارک و حلیم باشد. و روزهای نحس را شاعر در دو شعر جمع کرده است: هفت روزی نحس باشد در مهی      زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج سـه و پنـج و سیزده با شانــزده      بیست و یک با بیست و چار و بیست و پنج                                       در پناه حق

در انتظار دیدار دوست

                                                   به نام حق
تو را غایب نامیده اند، چون «ظاهر» نیستی، نه اینکه «حاضر» نباشی
«غیبت» به معنای «حاضرنبودن»، تهمت ناروائی است که به تو زده اند و آنان که بر این پندارند، فرق میان «ظهور» و «حضور» را نمی دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانت که هر صبح و شام تو را می خوانند، ظهورت را از خدا می طلبند نه حضورت را. وقتی ظاهر می شوی، همه انگشت حیرت به دندان می گزند با تعجب می گویند که تو را پیش از این هم دیده اند. و راست می گویند، چرا که تو در میان مائی، زیرا امام مائی. جمعه که از راه می رسد، صاحبدلان «دل» از دست می دهند و قرار از کف می نهند و قافله دل های بی قرار روی به قبله می کنند و آمدنت را به انتظار می نشینند...
و اینک ای قبله هر قافله و ای «شبروان را مشعله»، در آستانه آدینه ای دیگر با دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه می کنیم.
فصل گل یاس
می بارد از دستش اعجاز،، مردی که بالانشین است
مردی که مفهوم نور است، معنای حق الیقین است
سحری بکن با عصایت، تا نیل چشمم بخشکد
چشمان من موج و رود است، دستان من گندمین است
مائیم و گاهی تغزل، در کوچه باغ مزامیر
شعری بخوان از زبورت، تصنیف گل دلنشین است
ارزانی ات باد قلبم، ارزانی ات باد شعرم
این است دار و ندارم، دار و ندارم همین است
روزی که بشکوفد آفاق، از آفتاب نگاهت
گل می کند موسمی که فصل گل یاسمین است
می روید امواج خورشید، در پهنه تیرگی ها
آن روز آغاز عشق است، آغاز سبز زمین است
                                          تا مطلبی دیگر