الف: در باره مهمان و مسافر
- پشت سر مسافر ظرفی پر آب کرده، می پاشند و بدین وسیله جای او را سبز می خواهند که مسافر به سلامت باز خواهد گشت.
- پشت سر مسافر جاروب نمی کنند و معتقدند که که مسافر باز نخواهد گشت.
- هر گاه گربه از دور وارد شود و خود را تکان دهد و اعضایش را کش دهد ،می گویند مهمان یا مسافر می آید.
- اگر در مورد مسافری که از رفتنش دیر شده باشد،صحبت شود و یکی از اعضاء خانواده عطسه بزند، آن مسافر به خانه بر می گردد.
- اگر شمه چای(تفاله) روی پباله بالا بیاید برای صاحب خانه مهمان می آید، و اگر تفاله چای بزرگ و طویل باشد مهمان قد بلند و اگر شمه کوتاه و ریز باشد مهمان کوتاه قد خواهد بود، و هر گاه دو یا سه پر چای روی پیاله بیاید تعداد مهمانان زیاد است.
- اگر پیش روی مسافر هنگام بیرون رفتن از منزل مرد یا زن نجس بیاید سفر بد فرجام است.
- پیش روی مسافر بعد از بیرون آمدن از منزل یا قریه اگر روباهی بیاید سفر نیک فرجام است.
- اگر قند ناخودآگاه درون چای بیفتد می گویند مهمان می آید.
- کسی که به عزم مسافرت از منزل بیرون می آید، نباید پشت سرش صدا زد شگون بد دارد.
- پشت سر مسافر گریه میمنت ندارد.
ادامه در مبحث بعدی
حسین(ع) مرگ را پل عبور به آخرت می دانست و بقاء را در فنا می جست و پیروزی را در شکست!! زندگی را در مرگ می دید و ماندن را در رفتن و حضور را در غیبت می شناخت و شهادت را حضور جاودنه در تاریخ می دانست و مرگ را برای فرزندان آدم ،همچون گلوبندی زیبا بر سینه دختری جوان،شایسته می دید.
حسین(ع) کربلایی نیست، جهانی است.
حسین(ع) هم راه است هم راهنما و هم قافله سالار.
حسین(ع) کشتی نجات و مشعل هدایت است.
محرم،وجدان همیشه بیدار تاریخ،و گلوی هماره فریادگر زمان است.
محرم،ماه پاسداری از حرمت انسان است.
محرم، حریم ایمان و حصار قرآن است.
محرم، اهرم حرکت دهنده انسانها و پدیدآورنده شورشهای شیعی و نهضتهای علوی و قیامهای مکتبی است.
عزاداری ،احیاء خط خون و شهادت و رساندن صدای مظلومیت آل علی به گوش تاریخ است.
عزاداران حسینی، پروانگانی شیفته نورند که شمع محفل آرای خویش را یافته و از شعله شمع، پیراهن عشق پوشیده اند و آماده جان باختن و پرسوختن و فدا شدن اند.
عزاداری، شور و عاطفه را از شعور و شناخت،برخوردار می سازد و ایمان را در ذهن جامعه هوادار ، زنده نگه می دارد.
اشک زبان دل است و گریه فریاد عصر مظلومیت.رسالت اشک پاسداری از خون شهید است.
برای رسیدن به کربلا،باید اراده آهنین ،قلبی شجاع و عشقی سوزان داشت و در این سفر،باید ره توشه ای از صبر و یقین ،پاپوشی از توکل،سلاحی از ایمان و مرکبی از جان داشت تا به منزل رسید ، چرا که راه کربلا از صحرای عشق و میدان فداکاری و پیچ و خم خوف و خطر می گذرد.
زائر حسین (ع) باید تمثیلی از شداید و رنجها و سوز و گدازها و خوف و عطشها را در خویش پدید آورد و کربلایش کرب و بلا باشد.
عاشورا، انفجاری از نور و تابشی از حق بود که بر طور اندیشه ها تجلی کرد .
عاشورا، درخششی بود که در دل دشمن،ترس ریخت و در دل دوست، امید آفرید و مردگان را بیدار کرد و غافلان را به هوش آورد و شب را تا پشت دروازه های شهرک شرک و قلعه نفاق تاراند.
ای حسین! کربلای تو،انقلاب آموز و انسان ساز نسلها و قرنها و سرزمینها بود و عاشورای تو، باور سازنده لحظه ها و روزها و سالها.
تا دیگر مطلب بدرود
استان سیستان و بلوچستان از لحاظ طبقه بندی اقلیمی در ناحیه اقلیمی بیابانی و خشک می باشد.
در یک تقسیم بندی کلی می توان گفت مناطق ایرانشهر ، زابل و باهوکلات ، آب و هوای بیابانی و ناحیه زاهدان در مرز بین اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی قرار گرفته است. مناطق سراوان ، خاش ، چابهار ، آب و هوای نیمه بیابانی و ناحیه کوهستانی بم پشت در جنوب سراوان و امتداد آن به طرف مشرق تا کوههای بشاگرد ، آب و هوای معتدل دارند .
میزان نزولات در مناطق مختلف معمولاً بین 130-70 میلیمتر می باشد . در سال بارندگی گاه موجب ایجاد سیل و خسارت شدید میگردد ولی در صورت مهار سیلابها امکان توسعه کشت افزایش می یابد.
در تابستان حداکثر حرارت شهرستانهای ایرانشهر و زابل به 50 درجه سانتیگراد می رسد . شهرستانهای دیگر حرارت پائینتری دارند . حداقل درجه حرارت زمستان در زاهدان و خاش معمولاً 8-7 درجه سانتیگراد زیر صفر و هر چند سال یکبار تا 18- درجه سانتیگراد نیز نزول می کند . زاهدان سردترین و ایرانشهر گرمترین شهرهای استان است.
در نواحی جنوبی و ساحلی استان یعنی تا شعاع حدود 150 کیلومتری از ساحل دریا در زمستان درجه حرارت شب و روز بین 25-10 در جه سانتیگراد متغیر بوده و این ویژگی همراه با رطوبت نسبی 95-50 درصد در طول سال استعداد فراوان تولید محصولات گرمسیری و سبزیجات غیر فصل را فراهم نموده است . همچنین این نوسانات رطوبت و وجود بادهای موسمی همچون بادهای معروف به صد و بیست روزه و باد هفتم یا گاوکش و ریزش جوی و اختلاف دما در 24 ساعت به استثنای نواحی معتدل سواحل دریای عمان شرایط خاص اقلیمی ، پوشش گیاهی و جانوری مناظر بدیعی را به وجود آورده است.
استان سیستان و بلوچستان از لحاظ طبقه بندی اقلیمی در ناحیه اقلیمی بیابانی و خشک می باشد.
در یک تقسیم بندی کلی می توان گفت مناطق ایرانشهر ، زابل و باهوکلات ، آب و هوای بیابانی و ناحیه زاهدان در مرز بین اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی قرار گرفته است. مناطق سراوان ، خاش ، چابهار ، آب و هوای نیمه بیابانی و ناحیه کوهستانی بم پشت در جنوب سراوان و امتداد آن به طرف مشرق تا کوههای بشاگرد ، آب و هوای معتدل دارند .
میزان نزولات در مناطق مختلف معمولاً بین 130-70 میلیمتر می باشد . در سال بارندگی گاه موجب ایجاد سیل و خسارت شدید میگردد ولی در صورت مهار سیلابها امکان توسعه کشت افزایش می یابد.
در تابستان حداکثر حرارت شهرستانهای ایرانشهر و زابل به 50 درجه سانتیگراد می رسد . شهرستانهای دیگر حرارت پائینتری دارند . حداقل درجه حرارت زمستان در زاهدان و خاش معمولاً 8-7 درجه سانتیگراد زیر صفر و هر چند سال یکبار تا 18- درجه سانتیگراد نیز نزول می کند . زاهدان سردترین و ایرانشهر گرمترین شهرهای استان است.
در نواحی جنوبی و ساحلی استان یعنی تا شعاع حدود 150 کیلومتری از ساحل دریا در زمستان درجه حرارت شب و روز بین 25-10 در جه سانتیگراد متغیر بوده و این ویژگی همراه با رطوبت نسبی 95-50 درصد در طول سال استعداد فراوان تولید محصولات گرمسیری و سبزیجات غیر فصل را فراهم نموده است . همچنین این نوسانات رطوبت و وجود بادهای موسمی همچون بادهای معروف به صد و بیست روزه و باد هفتم یا گاوکش و ریزش جوی و اختلاف دما در 24 ساعت به استثنای نواحی معتدل سواحل دریای عمان شرایط خاص اقلیمی ، پوشش گیاهی و جانوری مناظر بدیعی را به وجود آورده است.
وبلاگ کشکول در راستای رسالت خود چند مورد از روایات در خصوص فوائد خوراکیها خدمت عزیزان عرضه میشود.
حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: بخورید کدو را ، وقتی که یکی از شما شوربا درست میکند ، کدوی آنرا بیشتر کند ،زیرا که آن ، عقل را زیاد میکند.
حضرت رضا(ع) فرمودند: بر شما باد بر خوردن به، زیرا که آن ، عقل را زیاد میکند.
حضرت رضا(ع) در جای دیگر فرمود: زیاد صرف کنید، از کندر و بخورید آنرا خالص و نجوید آنرا، زیرا که آن بیرون می آورد، بلغم را از معده و معده را پاکیزه میکند و عقل را محکم و طعام را گوارا میکند.
گوییند: برای سنگ کلیه و مثانه ، برگ شاهدانه را دم کنند و چند بار مانند چای میل کنند، معالجه شود.
گویند: یگانه علاج سیاه سرفه برای اطفال ، گل کدو را بمقدار سه مثقال مانند چای دم کنند و به او دهند علاج شود.
گویند: چکانیدن آب پیاز سرخ را در بینی ، موجب رفع درد شقیقه خواهد بود.
تا دیگر مطلب بدرود