در گذشته ای دور، حدود ده قرن پیش، اختراع و پیدایش آسیاب بادى در سیستان، این منطقه را زبانزد و شهره عالم نمود.
به روایت مورخین و جغرافى نویسان آن روزگار، آسیاب بادى از ایران و از راه افغانستان، هند، چین به اسپانیا و فرانسه و پرتغال رفت. و تنها در ساخت آن تغییراتى حاصل شد. با این ابتکار سیستان که از آن به عنوان انبار غله کشور یاد مىشد به سرزمین آسیاب هاى بادی مشهور گشت.
مسعودى درباره سرزمین آسیاب هاى بادى بیشتر سخن مىگوید. سگستان، سیستان سرزمین شن و باد است. در آنجا باد آسیاب ها را به گردش در مىآورد و آب را از رودخانه بالا مىکشد و زمین ها با این آب آبیارى مىشود. در هیچ نقطه جهان بیشتر از سیستان از باد استفاده نمىکنند و الله اعلم.
استخرى مىنویسد در آنجا بادهاى شدیدى مىوزد، به طورى که به واسطه این بادها، آسیاب هاى ساخته شده، با باد مىگردد.
از جمله نقاطى که تا کنون بقایاى آسیاب بادى در آن پابرجا است، ۸۰۰ مترى قلعه مچى در ناحیه حوضدار جنوب غربى شهرستان زابل است که آثار تزئینات خشتی، جدار و نماى خارجى آن گویاى هویت تاریخى آن است.
*فرا رسیدن ماه مبارک رمضان و ماه ضیافت الهی و بهار قرآن بر عاشقان مبارک باد.
*رمضان دعوتی است معنوی و تو میهمان عرش خدایی.
*رمضان،موسم عبادت است و عبادت،غذای روح است.
*رمضان،فصل مناجات و دعاست و دعا،نردبان تعالی جان است.
*رمضان،بهار جانهای خداجوست.
*رمضان،ماه ضیافت خدا است.
*رمضان،ماه گریز از خود والتجاء به خداست.
*رمضان،ماه قرب است،ماه یافتن و رسیدن است.
*رمضان،فرصتی مناسب یرای محاسبه و بخود پرداختن و به خدا رسیدن است.
*رمضان،فرصتی برای خودسازی است.
*شبهای رمضان، از شام تا سحر، دل را در چشمه زلال یاد خدا و اولیاء خدا شستشو دهیم و مشتی از برکات آسمانی این ماه برداریم.
به امید قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان در این ماه پر خیر و برکت
وبلاگ کشکول در ادامه سلسله بحث های خود در باره سیستان و معرفی سرزمین زابل این مطلب را تقدیم می دارد.
رودخانه هیرمند که منبع اصلی تامین آب دشت سیستان است از کوههای هندوکش و ارتفاعات بابایغما در چهل کیلومتری غرب کابل در افغانستان سرچشمه گرفته و پس از طی مسافت 1050 کیلومتر و پیوستن شاخه های دیگری به آن وارد خاک ایران می شود و میزان آب آن کاملاً به میزان ریزش های جوی ارتفاعات هندوکش متکی است .
رود هامون پوشیده از روئیدنىهاى مردابی، سرسبز و شاداب است.
در آن زمانی که رود هیرمند خروشان باشد، سفره اى است پربرکت برای صیادان توتن سوار و گنجى است بىپایان برای هنرمندان حصیرباف و مرغان مهاجر آبزی.