محمد (ص)، آمد تا کودک بشریت را در آغوش پرمهر و عطوفت‹‹دین›› قرار دهد.
ما هر چه داریم از برکت آن فرمان اقرأء است، که سروش غیبی در گوش محمد (ص) خواند تا ظلمت جاهلیت را بزداید و فطرتها را بر انگیزد و بشریت را به کمال برساند.
امسال سال پیامبر اعظم(ص) نامیده شده است که خوب است ما تا جائی که امکان دارد راه و روشی را در پیش بگیریم که به سیره نبوی نزدیکتر شویم.
وبلاگ کشکول در این راستا از دریای بیکران معرفت و سیره نبوی چند قطره ای از فرامین ارزشمند پیامبر اعظم(ص) را جهت تذکر به خود و شما یادآور می شود:
1 – از پیامبر (ص): بهترین کارها سه چیز است:
تواضع به هنگام توانگری، گذشت در وقت قدرت و توانائی و بخشش بی منٍِت.
2 – از پیغمبر(ص): شب بیداری جز در سه مورد سزاوار نیست:
تلاوت قرآن، طلب علم، عروسی
3 – از پیامبر اعظم(ص): اگر سه گرفتاری و بلا برای آدمیزاده نبود برای هیچ چیز سرفرود نمی آورد:
مرض، فقر و مرگ
عجیب این که با این گرفتاریها باز هم سرکشی میکند.
حسین(ع) مرگ را پل عبور به آخرت می دانست و بقاء را در فنا می جست و پیروزی را در شکست!! زندگی را در مرگ می دید و ماندن را در رفتن و حضور را در غیبت می شناخت و شهادت را حضور جاودنه در تاریخ می دانست و مرگ را برای فرزندان آدم ،همچون گلوبندی زیبا بر سینه دختری جوان،شایسته می دید.
حسین(ع) کربلایی نیست، جهانی است.
حسین(ع) هم راه است هم راهنما و هم قافله سالار.
حسین(ع) کشتی نجات و مشعل هدایت است.
محرم،وجدان همیشه بیدار تاریخ،و گلوی هماره فریادگر زمان است.
محرم،ماه پاسداری از حرمت انسان است.
محرم، حریم ایمان و حصار قرآن است.
محرم، اهرم حرکت دهنده انسانها و پدیدآورنده شورشهای شیعی و نهضتهای علوی و قیامهای مکتبی است.
عزاداری ،احیاء خط خون و شهادت و رساندن صدای مظلومیت آل علی به گوش تاریخ است.
عزاداران حسینی، پروانگانی شیفته نورند که شمع محفل آرای خویش را یافته و از شعله شمع، پیراهن عشق پوشیده اند و آماده جان باختن و پرسوختن و فدا شدن اند.
عزاداری، شور و عاطفه را از شعور و شناخت،برخوردار می سازد و ایمان را در ذهن جامعه هوادار ، زنده نگه می دارد.
اشک زبان دل است و گریه فریاد عصر مظلومیت.رسالت اشک پاسداری از خون شهید است.
برای رسیدن به کربلا،باید اراده آهنین ،قلبی شجاع و عشقی سوزان داشت و در این سفر،باید ره توشه ای از صبر و یقین ،پاپوشی از توکل،سلاحی از ایمان و مرکبی از جان داشت تا به منزل رسید ، چرا که راه کربلا از صحرای عشق و میدان فداکاری و پیچ و خم خوف و خطر می گذرد.
زائر حسین (ع) باید تمثیلی از شداید و رنجها و سوز و گدازها و خوف و عطشها را در خویش پدید آورد و کربلایش کرب و بلا باشد.
عاشورا، انفجاری از نور و تابشی از حق بود که بر طور اندیشه ها تجلی کرد .
عاشورا، درخششی بود که در دل دشمن،ترس ریخت و در دل دوست، امید آفرید و مردگان را بیدار کرد و غافلان را به هوش آورد و شب را تا پشت دروازه های شهرک شرک و قلعه نفاق تاراند.
ای حسین! کربلای تو،انقلاب آموز و انسان ساز نسلها و قرنها و سرزمینها بود و عاشورای تو، باور سازنده لحظه ها و روزها و سالها.
تا دیگر مطلب بدرود
در باره اوصاف غدیر،ارزش،اهمیت و فضائل آن در روایات متعدد،تعبیرهای زیبا و گرانقدری ذکر شده است که وبلاگ کشکول گوشه ای از این اوصاف را برای همراهان بیان میکند.
حضرت نبی اکرم(ص):
هر کس می خواهد به حضرت آدم در عملش و به نوح در تقوایش و به ابراهیم در هیبتش و به عیسی در عبادتش نگاه کند به علی بن ابیطالب(ع) بنگرد.
غدیر روز کامل شدن دین،روز صلوات بر محمد و آل محمد(ص)، روز مژده دادن،روز آسایش مؤمنان،روز طعام دادن است.
غدیر روز لبخند زدن در چهره ی مؤمنان،روز بنیادهای پایدار ایمان،روز ریزش گناهان،روزافطاری دادن به روزه داران،روز تبریک گفتن،روز راندن شیطان،روز عبادت است.
غدیر روز عید اهل بیت(ع)،روز بزرگ ترین عید خدا،روز جدائی حق و باطل،روز خشنودی خدای رحمان،روز ترک گناه،روز آزمایش بندگان،روز زدودن غم ها،روز استجابت دعاست.
غدیر روز استواری اسلام و معرفی چهره ی درخشان من،روزی که در میان عیدها همچون ماه است در بین ستاره ها.
غدیر عید ولایت و رهبری است.
غدیر روز تکمیل دین و اتمام نعمت است.
غدیر عید هواداران حق و وفاداران به پیامبر (ص) است.
غدیر عید انسانیت و کمال طلبی،عید شعله افکنی بر اندیشه ها و عید امید آفرینی و درمان دردهاست.
غدیر روز بشریت و روز انسان،تداوم رسالت محمد(ص) در ولایت علی(ع) است.
غدیر عید ایمان و میثاق عهد است.
غدیر،قدس ملکوت است و تجلی نور،عصاره عشق است و میعاد عاشقان و غدیر جلوه گاه ملکوتی آسمان هاست.
غدیر یکی از مهمترین زوایای زندگی و فضایل بیشمار مومنان است.
غدیر روزی است که خورشید ولایت از سرزمین حجاز طلوع و انوار تابناکش تا ابدیت میدرخشد.
عید غدیر به مولایمان علی(ع) و مدافعان ولایت راستین مبارک باد.
تا مطلب بعدی بدرود